Libido

Wat is libido?

Libido is de term die wordt gebruikt om seksuele eetlust of seksuele drift te beschrijven. Niet alleen verschilt dit van persoon tot persoon, maar het kan ook van dag tot dag veranderen. Factoren zoals je emotionele toestand, hormoonspiegels en fysieke gezondheid kunnen allemaal invloed hebben op je seksuele verlangen.

In feite bestaat er niet zoiets als een “normaal” libido. Sommige mensen hebben een “hoog” libido en anderen hebben een “laag” libido. Een hoog of laag libido wordt alleen als een probleem beschouwd als het interfereren met iemands seksuele functie of kwaliteit van leven.

Begrip van libido

In de psychologie wordt libido vaak beschreven als een component van “levensinstinct” of de “instinctieve biologische drang” naar seks. In de geneeskunde kan libido worden gebruikt om iemands seksuele functie, gezondheidsproblemen of reactie op medische behandelingen te beoordelen.

Libido en seksualiteit worden vaak verward. In veel culturen wordt van mensen die zich als man identificeren verwacht dat ze een hoog seksueel verlangen hebben – en vaak geprezen worden om dat te hebben. Daarentegen kunnen mensen die zich als vrouw identificeren worden beoordeeld vanwege dezelfde seksuele eetlust of drift.

Of je nu man of vrouw bent, dezelfde neurale en biochemische paden zijn betrokken bij iemands seksuele drift en eetlust. Dit kan op zijn beurt seksuele opwinding stimuleren, wat een fysiologische reactie veroorzaakt.

Mogelijke oorzaken van laag libido

Hormonale veranderingen zijn een veelvoorkomende oorzaak van een laag libido. Mensen van alle geslachten kunnen een laag libido ervaren als reactie op afname van de geslachtshormonen oestrogeen, progesteron en met name testosteron.

Mannen worden vooral beïnvloed door testosteron, omdat het ook betrokken is bij de productie van sperma, seksuele functie en secundaire mannelijke kenmerken zoals gezichtshaar en toegenomen spiermassa.

Zeer lage testosteronspiegels – gedefinieerd als onder de 300 nanogram per deciliter bloed – worden hypogonadisme genoemd. Het is een relatief veelvoorkomende aandoening, omdat testosteronspiegels beginnen te dalen na de leeftijd van 30 jaar. Tussen de 30 en 60 jaar kunnen testosteronspiegels met 30% of meer dalen.

Stress kan ook indirect invloed hebben op de geslachtshormonen bij mensen van alle geslachten. Stress veroorzaakt de afgifte van hormonen die bekend staan als cortisol en adrenaline, die beide testosteronspiegels onderdrukken.

Vrouwen kunnen ook een afname van seksueel verlangen ervaren als gevolg van een laag testosteron. Voor de meesten zijn echter afnemende oestrogeenspiegels die met de leeftijd komen het centrale probleem.

Wat zijn afrodisiaca?

Afrodisiaca zijn stoffen of middelen die worden verondersteld seksueel verlangen te stimuleren of de seksuele opwinding te vergroten. Deze kunnen natuurlijke stoffen zijn, zoals bepaalde voedingsmiddelen, kruiden, planten of mineralen, evenals synthetische stoffen die zijn ontwikkeld voor hetzelfde doel.

Sommige veel voorkomende voorbeelden van natuurlijke afrodisiaca zijn onder meer:

Oesters: Oesters worden vaak beschouwd als een afrodisiacum vanwege hun hoge zinkgehalte, wat wordt geassocieerd met de productie van testosteron, een hormoon dat verband houdt met seksueel verlangen.

Chocolade: Chocolade wordt vaak geassocieerd met romantiek en wordt verondersteld endorfines vrij te geven die een gevoel van geluk en genot opwekken.

Amandelen: Amandelen worden beschouwd als een afrodisiacum vanwege hun hoge gehalte aan voedingsstoffen zoals vitamine E, magnesium en zink, die allemaal een rol kunnen spelen bij het stimuleren van het libido.

Ginseng: Ginseng is een kruid dat traditioneel wordt gebruikt in de Chinese geneeskunde en wordt verondersteld het energieniveau te verhogen en seksuele prestaties te verbeteren.

Saffraan: Saffraan wordt vaak gebruikt als specerij en wordt verondersteld de stemming te verbeteren en seksuele opwinding te vergroten.

Het is echter belangrijk op te merken dat de effectiviteit van afrodisiaca vaak afhangt van individuele factoren en dat wetenschappelijk bewijs voor hun werking vaak beperkt is. Bovendien kunnen sommige afrodisiaca bijwerkingen hebben of interacties hebben met medicijnen, dus het is altijd verstandig om voorzichtig te zijn bij het gebruik ervan.