Laatst bijgewerkt op 24 september 2025
Onvoorwaardelijk alle emoties voelen: het klinkt simpel, maar voor veel mensen is het de moeilijkste oefening die er is. In dit interview met therapeut en auteur Lizette van Loenen, naar aanleiding van haar boek Onvoorwaardelijk voelen, verkennen we waarom het zó belangrijk is om het hele spectrum aan emoties toe te laten — ook de lastige. We hebben het over het verschil tussen voelen en analyseren, de invloed van opvoeding en cultuur, de Feel to Heal-methode, en wat er mogelijk wordt als je oordelen loslaat en echt incheckt bij je lichaam.
Wat betekent ‘onvoorwaardelijk voelen’?
Je boek heet Onvoorwaardelijk voelen. Wat betekent dat precies voor jou — en waarom is het zo belangrijk dat we leren álle emoties, ook de lastige, toe te laten?
Onvoorwaardelijk voelen betekent dat je alle emoties, gevoelens en sensaties ruimte geeft door ze volledig te ervaren. We willen vaak vooral de leuke en fijne gevoelens ruimte geven, want die maken blij en geven rust. Maar juist wanneer je het hele spectrum van emoties kunt voelen, ruim je op wat je lichaam ooit heeft opgeslagen toen je nog niet in staat was om te voelen. En juist die opgeslagen emoties en gevoelens zorgen ervoor dat je je somber, angstig en gespannen voelt. Dus hoe meer je voelt, hoe meer je opruimt. En hoe meer je opruimt, hoe meer ruimte er komt voor blije gevoelens en rust.
Voelen versus analyseren
Je schrijft over het verschil tussen emoties voelen en emoties analyseren. Veel mensen blijven hangen in nadenken over hun gevoelens. Hoe kun je het verschil herkennen?
Het is belangrijk om te weten dat wanneer mensen het moeilijk vinden om te voelen, ze zich automatisch naar hun hoofd verplaatsen en gaan piekeren en eindeloos analyseren. Het hoofd is gemaakt voor — en dus heel goed in — nadenken, overdenken en het voorspellen van situaties. Wanneer het over gevoelens gaat en je deze gaat analyseren, blijven veel mensen hangen in cirkels van willen achterhalen waarom ze zich zo voelen, hoe lang het nog duurt tot ze zich anders gaan voelen en wat ze kunnen doen om zich beter te voelen. Het hoofd wil namelijk ook altijd meteen overgaan tot actie, of in ieder geval een actieplan maken. Op zoek naar een oplossing. Als je dat merkt bij jezelf, zit je vooral in het analyseren van emoties en gevoelens in plaats van ze gewoon te voelen en ervaren.
Wanneer je emoties voelt, doe je dat niet met je hoofd maar met je lichaam. Het voelen van een zwaar gevoel in je buik, een samengeknepen keel, spanning in je schouders, een trillend rechterbeen, een drukkend gevoel op je borst — dat is voelen. Zodra je weer gaat analyseren waar al die gevoelens vandaan komen en hoe je ze kunt oplossen, schiet je weer naar je hoofd. Hoe ze oplossen, is door ze te voelen, zolang ze duren, precies zoals ze zich aandienen.
Invloeden en externe factoren
Welke invloeden — zoals opvoeding of cultuur — zorgen er volgens jou voor dat we het contact met onze gevoelens verliezen?
Net als leren fietsen, moet je ook leren voelen. Voelen op zich kan ieder mens van nature, maar dat voelen veilig is en dat je lichaam een veilige plek is om te zijn, krijgt niet iedereen van huis uit mee. Ik begeleid veel mensen die in een gezin zijn opgegroeid waar over emoties heen werd gestapt, of waar gevoelens werden gerationaliseerd. Dit zorgt ervoor dat je emotionele expressie niet goed ontwikkelt en weinig diepgang krijgt. Hoe ouder je wordt, hoe minder ruimte dit zal krijgen in je leven. Het is als een spier die je traint. Als er geen vragen worden gesteld over je emoties, of als je wordt afgewezen wanneer je ze toont, leert je systeem om ze weg te stoppen.
Als je opgroeit in een gezin waarin veel aandacht wordt besteed aan gevoelens en emoties, zul je veel makkelijker bij je gevoelens kunnen als volwassene. Je zult ze makkelijker herkennen en er ook een veel veiligere verbinding mee hebben. Mensen die meer emotionele ontwikkeling hebben doorgemaakt, voelen zich zekerder, rustiger en leiden een vervullender leven dan mensen die weinig emotionele ontwikkeling hebben doorgemaakt.
De Feel to Heal-methode
Kun je een woordje uitleg geven over de door jou bedachte Feel to Heal-methode?
Mijn methode is erop gericht om mensen alsnog die emotionele ontwikkeling te laten ervaren die ze nooit hebben gehad toen ze jong waren. Ik leer ze te verbinden met hun emoties en gevoelens uit zowel het heden als het verleden, zodat hun lichaam steeds meer veiligheid gaat voelen bij het hele spectrum van emoties — de fijne, maar ook de minder fijne. Dit zorgt ervoor dat ze emoties rondom traumatische situaties uit het verleden kunnen verwerken en er ruimte komt voor verlangens en behoeften die van henzelf zijn, in plaats van gecreëerd vanuit overlevingsmechanismen uit het verleden.
Voor wie nog nooit bewust heeft stilgestaan bij wat hij of zij voelt: welke oefening uit je boek zou je aanraden om eens te proberen?
Ik beschrijf stap voor stap hoe je kunt inchecken bij je eigen lichaam en hoe je wat je daarin voelt ruimte kunt geven. Dit is eigenlijk meteen de essentie van de Feel to Heal-methode en de manier waarop ik begeleid. Als je die stappen onder de knie hebt, ben je er.
Omgaan met fijne gevoelens
Je benoemt dat zelfs ‘goede’ emoties, zoals blijdschap, soms lastig zijn om toe te laten. Waarom kunnen ook fijne gevoelens beangstigend zijn?
Veel mensen vinden het écht toelaten van fijne gevoelens eng, omdat ze er niet op durven te vertrouwen. Als je gewend bent om je niet goed te voelen en je voelt je ineens wél goed, voelt dat heel wankel — alsof je elk moment weer die klap in je gezicht kunt krijgen. Als je je goed voelt, gaat je muurtje naar beneden, maar dat betekent ook dat je je niet meer beschermd voelt tegen het (eventueel) weer misgaan. Die gedachte zorgt er vaak voor dat mensen het spannend vinden om zich (weer) goed te voelen.
Oordelen loslaten
In je boek leg je nadruk op het loslaten van oordelen over emoties. Hoe leer je dat in de praktijk — stoppen met jezelf vertellen dat je ‘je niet zo moet aanstellen’ of ‘nu toch echt over iets heen moet zijn’?
Dit is inderdaad een stap in het voelproces waar veel mensen vastlopen. Oordelen komen vanuit het hoofd, dat vindt dat je goed genoeg moet zijn en vooral niet zwak. Wanneer je veel in je hoofd zit, zijn er vanzelfsprekend ook veel oordelen. Hoe meer je aan de slag gaat met voelen, hoe rustiger het hoofd wordt. Met als gevolg dat de oordelen milder worden en zich ombuigen tot helpende gedachten en uiteindelijk tot een gevoel van vertrouwen.
Lessen uit het schrijfproces
Tijdens het schrijven van Onvoorwaardelijk voelen: welke emotie vond jij zelf het moeilijkst om echt toe te laten? En wat heb je daarvan geleerd als mens én als begeleider?
In het begin van het schrijfproces merkte ik dat ik vooral dacht: wat willen mensen lezen in mijn boek? Begrijpen ze dit? Moet het anders? Hoe meer ik bezig was met de lezers, hoe minder goed ik op papier kon zetten wat ík wilde delen. Het was weer een mooie les om volledig bij mezelf te blijven in plaats van het voor anderen goed genoeg te maken. Toen ik dat ging toepassen, was het boek zo geschreven. Hoe meer je bij jezelf bent en blijft, hoe meer je leeft vanuit je eigen visie en verlangens, hoe makkelijker en vervullender het leven wordt.
Wat hoop je dat je boek bij lezers in beweging zet — zowel direct na het lezen als op de langere termijn?
Ik hoop dat ze zich gehoord, gezien en veilig voelen bij het lezen van het boek en dat het ze hoop brengt. Dat ze voelen dat — hoe oud ze ook zijn en wat ze ook hebben meegemaakt — iedereen in staat is om te leren doorvoelen en verwerken op diep niveau en daarmee ook in staat is om diep geluk en vervulling te ervaren.
Benieuwd naar hoe jij onvoorwaardelijk kan voelen?
✨ Bestel hier het boek ‘Onvoorwaardelijk voelen’ van Lizette!
✨ Nieuwsgierig? Bekijk Lizettes programma’s en plan je kennismaking via haar website.